Twee woningen voorrespectievelijk de ouders en de dochter zijn rond een patio gevouwen en vormen een creatieve oefening binnen een traditioneel gabariet. De 2 wooneenheden worden door het expressieve dakvlak verbonden en waargenomen als één geheel.

Deze woning is een antwoord op de hedendaagse vergrijzingproblematiek. We gaan compacter en socialer wonen, al is het ‘op den buiten’, zodat de jongeren de ouderen kunnen ondersteunen maar met de noodzakelijke onafhankelijkheid. Ieder heeft zijn eigen terras, keuken, badkamer met respect voor privacy en inkijk.

Door de krachten en middelen te bundelen wordt de totaliteit meer dan louter de som van de wooneenheden. Een gemeenschappelijke buitenruimte, zijnde de patio met rechtstreekse toegang van iedere leefruimte biedt een ontmoetingsruimte waar kleinkinderen kunnen spelen en de ganse familie de zondagmiddag kan brunchen. Ook op energetisch niveau biedt deze bouwwijze tal van voordelen. Zo zorgt 1 warmtepomp met captatieveld onder het grasperk voor de warmtebehoefte van beide woningen. Dit in combinatie met de toepassing van enkele ecologische alternatieven zoals vlokkenisolatie in de dakschil en verduurzaamt europees naaldhout als buitenschrijnwerk geeft dat dit project een degelijk antwoord biedt op de vraag naar duurzaam bouwen vandaag.

De wisselwerking van landelijke en natuurlijke materialen (leisteen, baksteen, hout) met een eigentijdse vormentaal zorgen dat deze woning experimenteert met het heruitvinden van de traditie binnen een hedendaagse context.